Publiczna Szkoła Podstawowa im. O. Flawiana Słomińskiego w Borzechowie

Tutaj powinien być opis

Podsumowanie konkursu „Nasze jezioro- nasza sprawa” cz. 3.

Jak wynika z przeprowadzonych badań  na temperaturę  wody  przy powierzchni niewielki wpływ miała temperatura otoczenia.

    Z przeprowadzonych badań wynika, że  woda w jeziorze jest  miękka i czysta, nie zawiera azotynów, azotanów, związków amonowych. Stężenie fosforanów jest niewielkie, podobnie jak niewielka jest zawartość fosforanów. Grupa badawcza stwierdziła, że jezioro ma czystość na pograniczu klasy I i II.

    Na podstawie książek –kluczy do oznaczania roślin, zwierząt, ryb  grupa porównała informacje z raportów z lat poprzednich, rozpoznała i potwierdziła, że zwierzęta bezkręgowe znalezione podczas prowadzenia badań są biologicznym wskaźnikiem czystości wody.

Zaobserwowano i określono na podstawie rozmów z rybakiem, wędkarzami   gatunki ryb występujące w jeziorze:

  • Węgorz, leszcz, sandacz, szczupak, sieja, płoć,  sielawa, okoń, lin, karaś, karp, amur, krąp, kiełb, miętus, ukleja, ciernik, jazgarz, koza, piskorz, rak pręgowany.

Uczniowie  określili  i opisali roślinność zanurzoną i wynurzoną występującą w miejscu badań.:

  1. Wynurzona:

  • Trzcina pospolita

  • Pałka wąskolistna

  • Tatarak zwyczajny

  • Skrzyp ziemnowodny-miejscami

  • Sitowie  o rzadkim poroście

  1. Zanurzona:

  • Moczarka kanadyjska

  • Wywłócznik

  • Rogatek

  • Rdestnice

  • Ramiennice

  •  Mech wodny

  1. Zaobserwowała gatunki ptactwa gniazdującego na wyspach  i brzegach jeziora:

  • Łabędź biały

  • Kormoran

  • Czapla siwa

Gimnazjaliści odszukali i  przypomnieli  innym uczniom materiały związane z historią jeziora, legendami, opowieściami i poezją. Uczestnicy  układali własne  legendy na podstawie dostępnych informacji, o to przykład:

Walka o Starostę

     Dawno, dawno temu była wyspa, na której znajdował się zamek, który zamieszkiwała rodzina Starosty. Pewnego słonecznego dnia Starosta postanowił jak  co  dzień wybrać się na spacer wokół wyspy.  Nie wiedział  jednak, że pod zamkiem znajdują się kanały,  którymi przemieszczają się szpiedzy. Właśnie tego dnia kanałem przeszła tajemnicza postać.

     W tym  samym  czasie Starosta siadł nad brzegiem jeziora myśląc, jak  podzielić majątek. W  jego myślach ukazywała się pewna piękna kobieta w  białej sukni o  cudownym głosie słowika. Jej  długie, rozpuszczone włosy rozwiewał wiatr. Starosta codziennie  przebywał na spacerze ponad 6 godzin, rozmyślając   o  tajemniczej kobiecie. Wracając ze  spaceru, miał  halucynacje, w których widział niewiastę huśtającą się na huśtawce, lecz jego szczęście nie trwało długo.  Dziewczyna  zniknęła mu z oczu tak szybko, jak się pojawiła. Resztę dnia spędzał  w swojej komnacie, czytając tomiki poezji. Żona  Zofia zajmowała się malarstwem i opieką nad dziećmi, Noce spędzała w ogródku, siedząc  na ławce owiniętej zaroślami. Nie wiadomo dlaczego Zofia przebywała w ogrodzie. Kobieta miała swój świat, swoje marzenia i pragnienia, o których także nie mówiła  mężowi. Noce spędzała na wpatrywaniu się w księżyc i rozmyślając o mężu, którego bardzo kochała. Zofia nie wiedziała o pragnieniach męża, że myśli o innej kobiecie i co  właściwie było przyczyną jego długich, samotnych  spacerów. Pewnego dnia żona chciała się dowiedzieć, co  mąż robi w czasie, gdy  nie przebywał w zamku.  Starosta nie chciał ujawnić swoich czynów, co doprowadziło do kłótni między małżonkami.  Mężczyzna zamknął się w komnacie.  Stojąc na balkonie , nie miał ochoty na rozmowę. Po kilku godzinach wpatrywania się w ogród,  ujrzał  kobietę ze swoich snów poruszającą  się między drzewami. Wstał i popędził w kierunku drzew,  Mijając żonę   wybiegł przez  drzwi i dobiegł do miejsca, gdzie wcześniej widział niewiastę.   Jednak nie było jej tam, więc pobiegł w kierunku krzewów.

W trakcie wyznaczania ścieżek  wokół  jeziora i podejmowanych prób przejścia wzdłuż brzegów, okazało się, ze niestety Jezioro Wielkie Borzechowskie nie jest przyjazne turystom– nie można wyznaczyć ścieżki rowerowo- spacerowej wokół całego jeziora. Są miejsca, których w żaden sposób nie da się przejść nawet pieszo. Droga dostępna znajduje się daleko od brzegów, a czasem jest to ulica – kierunek- Ośrodek w Jeziorniku.

  Realizując projekt  zakupiliśmy wiele pomocy dydaktycznych, które pomogły nam go  realizować .Będą  one służyły kolejnym uczniom w badaniach wody, powietrza i gleby otaczającej nas w celu lepszej ochrony środowiska, a także w określaniu fauny i flory jeziora i jego otoczenia. Chcielibyśmy, aby Jezioro Wielkie Borzechowskie było czyste, piękne i bezpieczne, otoczone lasem z wyznaczonymi ścieżkami spacerowo- rowerowymi i małym plażami dostępnymi dla mieszkańców.