Kącik Szkolnego Psychologa- PUŁAPKI INTERNETU
Pułapki Internetu
Czas zdalnego nauczania nasilił całą gamę niebezpiecznych zjawisk dla dzieci w sieci. Ponieważ wiedza to podobno 50% sukcesu w przeciwdziałaniu niechcianym zjawiskom, a aktywnie im przeciwdziałać musimy, aby chronić nasze dzieci, pragnę naświetlić Państwu w skrócie kilka terminów.
Obecnie dużym zagrożeniem w grupie wiekowej od 11 roku życia są:
SEXTING - przesyłanie innym albo zamieszczanie w Internecie nagich lub częściowo roznegliżowanych zdjęć. Często prowadzi on do szantażowania, zastraszania, wyśmiewania.
SEXTORTION - sytuacja gdy pod dziecko/nastolatka podszywa się osoba dorosła o złych zamiarach; nawiązuje przyjazną relację z dzieckiem i manipulacją wyłudza od niego niestosowne zdjęcia, a następnie szantażując, że upubliczni zdjęcie zmusza dziecko do spotkania.
PORNOGRAFIA - wg. statystyk co 10 dziecko w wieku 11-12 lat raz w tygodniu ma kontakt z porno, 20% 11-12 latków, widziało sex w połączeniu z przemocą, najczęściej na telefonie - konsekwencją tego jest budowanie zaburzonego wzorca relacji i intymności, traktowanie drugiej osoby jak przedmiotu, wcześniejszą seksualizację dziecka.
PATOSTREAMERZY - osoby publikujące w Internecie treści propagujące przemoc, wulgarny język, zachowania sexualne, korzystanie z używek. Badania pokazują, że ok 37% polskich dzieci ogląda patostreamerów. Dzieci te twierdzą, że patosrteamerzy pokazują jak rozwiązywać problemy i jak budować relacje; 20% twierdzi, że patostreamerzy im imponują - dzieci naśladują zachowanie i myślenie osób, które podziwiają, szczególnie, jeżeli podziwia je ich grupa rówieśnicza.
DUŻY NACISK NA WYGLĄD - wyidealizowane zdjęcia innych osób zamieszczane w Internecie, wzmacniają tendencję dzieci do porównywania się z innymi i tworzenia negatywnego obrazu swojego ciała, co ma bardzo duży wpływ na nastrój i poczucie własnej wartości naszych dzieci.
Obecnie, kiedy uczniowie dużo czasu spędzają przed komputerem podczas lekcji zdalnych, są bardziej narażeni na kontakt ze złą stroną Internetu ponieważ, tego typu treści same pokazują się np. wśród proponowanych filmów na YouTube, TicToc albo Facebook.
Duży procent dzieci podczas lekcji zdalnych ogląda inne treści w Internecie albo gra w gry komputerowe. Częstym tego następstwem jest rozkojarzenie, nienadążanie za tokiem lekcji, rozdrażnienie, zapominanie żeby zrobić zadania domowe, czy przygotować się na sprawdzian.
Dla dziecka nieograniczony dostęp do Internetu jest bardzo niebezpieczny, trochę jak nieograniczony dostęp do używki, dla osoby, która ma skłonności do popadnięcia w nałóg. Połączenie tego z izolacją, poczuciem lęku, osamotnieniem, czy brakiem wrażeń, może łatwo prowadzić do stanów depresyjnych lub zachowań ryzykownych.
Najlepszymi rzeczami jakie w tej sytuacji możemy robić dla naszych dzieci to otwarcie z nimi rozmawiać o zagrożeniach, pytać, wyjaśniać, pokazywać dobre i złe skutki korzystania z sieci, oraz odgórnie ograniczać im dostęp do Internetu (ilości czasu i rodzaju stron internetowych). W tym celu można np. zainstalować program do kontroli rodzicielskiej.
Nasz czas poświęcany dziecku, koncentracja na jego emocjach i wyrozumiałość, czy brak nadmiernego krytycyzmu w momencie przyznania się do błędu, to najprostszy sposób budowania silnej więzi opartej na zaufaniu, która chroni dzieci przed różnymi zagrożeniami.
Starajmy się więc często utwierdzać dzieci w przekonaniu, że mogą zwracać się do nas z każdym problemem, a my im pomożemy, zatroszczymy się o nie jak tylko będziemy potrafili najlepiej, bo bardzo je kochamy.
Pozdrawiam,
Małgorzata Czapiewska
Psycholog